เทคโนโลยีโทรคมนาคม

เทคโนโลยีโทรคมนาคม

1.ความหมายของเทคโนโลยีโทรคมนาคม

โทรคมนาคม (Telecommunication) หมายถึง การสื่อสารระยะใกล้และไกล โดยการรับส่งสัญญาณเสียง ข้อความและภาพ ผ่านสื่อสัญญาณทางสายหรือไร้สายด้วยระบบแม่เหล็กไฟฟ้าซึ่งอาจเป็นไฟฟ้า แสง หรือวิธีอื่นใดที่ทำงานร่วมกัน เช่น โทรสาร วิทยุติดตามตัว โทรศัพท์เคลื่อนที่  อินเทอร์เน็ต วิทยุกระจายและโทรทัศน์ Remote Control เป็นต้น

ดังนั้น เทคโนโลยีสื่อสารโทรคมนาคม ใช้ในการติดต่อสื่อสารรับ/ส่งข้อมูลจากที่ไกล ๆ เป็นการส่งของข้อมูลระหว่างคอมพิวเตอร์หรือเครื่องมือที่อยู่ห่างไกลกัน ซึ่งจะช่วยให้การเผยแพร่ข้อมูลหรือสารสนเทศไปยังผู้ใช้ในแหล่งต่าง ๆ เป็นไปอย่างสะดวก รวดเร็ว ถูกต้อง ครบถ้วน และทันการณ์ ซึ่งรูปแบบของข้อมูลที่รับ/ส่งอาจเป็นตัวเลข (Numeric Data) ตัวอักษร (Text) ภาพ (Image) และเสียง (Voice)

2.องค์ประกอบของเทคโนโลยีโทรคมนาคม

1.คอมพิวเตอร์ (Computer) ทำหน้าที่ในการเก็บรวบรวมข้อมูล และประมวลผลข้อมูล คอมพิวเตอร์ที่ใช้เป็นแม่ข่าย (Host Computer) ซึ่งเป็นให้บริการในระบบเครือข่าย

2.เทอร์มินอล (Terminal) เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการรับส่งข้อมูล จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง ซึ่งอาจจะเป็นเพียงจอภาพกับแป้นพิมพ์เท่านั้น

3.ตัวประมวลผลในการสื่อสารโทรคมนาคม (Telecommunication Processor) เป็นอุปกรณ์ที่ช่วยสนับสนุนให้การรับและส่งข้อมูลดำเนินไปอย่างราบรื่น เช่น Switches, Routers, MODEM เป็นต้น

4.ช่องทางการติดต่อสื่อสาร (Telecommunication channels) เป็นตัวกลางที่ทำหน้าที่เชื่อมโยงเพื่อที่จะให้ข้อมูลข่าวสารระหว่างอุปกรณ์รับส่งข้อมูลที่อยู่ในระบบเครือข่าย ส่งผ่านกันได้อย่าง มีประสิทธิภาพ เช่น สายใยแก้วนาแสง คลื่นสัญญาณไมโครเวฟ คลื่นสัญญาณดาวเทียม เป็นต้น

5.ชุดคำสั่งควบคุมการสื่อสารทางไกล (Telecommunication Software) เป็นชุดคำสั่งที่ควบคุมกิจกรรมการสื่อสารทางไกล ควบคุมการนำข้อมูลเข้าออกระบบเครือข่าย รักษาความปลอดภัยและเพิ่มประสิทธิภาพการติดต่อสื่อสาร